سوگیری رسانه‌ای (چگونه سوگیری و تبلیغات را در رسانه‌ها تشخیص دهیم)

تقریبا همه رسانه‌های جهان مدعی‌اند که گزارش‌های خبری‌شان را به صورت مستقل، بی‌طرفانه، و محققانه تولید می‌کنند. مدعی‌اند که صرفا به گزارش و توصیف «واقعیت ‌عینی» می‌پردازند و از هر گونه نتیجه‌گیری و قضاوت پرهیز می‌کنند. از سوی دیگر، ادعا می‌کنند که رسانه‌های رقیب این واقعیت‌ها را به نحو توطئه‌آمیز تحریف کرده و به آن جهت می‌دهند. آیا این مدعا درست است؟ آیا رسانه مستقل و بی‌طرف وجود دارد؟ ظاهرا پاسخ این پرسش‌ها منفی است. رسانه‌ها، حتی اگر (بر فرض محال) از صاحبانشان و از حکومت‌ها تاثیر نپذیرند، از فرهنگ و نظرگاه مخاطبان‌شان تاثیر می‌پذیرند. پوشش خبری غالب در یک جامعه بر اساس اصل‌های زیر عمل می‌کند: «ماجرا از نظرگاه ما (و جامعه ما) چنین به نظر می‌رسد؛ بنابراین، ماجرا چنین است.» «این واقعیت‌ها باورها ما را تایید می‌کنند؛ بنابراین، این‌ها مهم‌ترین واقعیت‌ها هستند.» «این کشورها با ما دوست نیستند؛ بنابراین، این کشورها شایسته انتقادند.» «این گزارش‌ها بیشترین جذابیت یا هیجان را برای خوانندگان ما دارند؛ بنابراین، این‌ها مهم‌ترین گزارش‌های خبری‌اند.» کسانی که خبرها را نقادانه دنبال می‌کنند تک تک این اصل‌ها را معکوس می‌کنند. کتاب حاضر نحوه انجام این کار را توضیح می‌دهد و بنابراین تاثیر سوگیری و تبلیغات بر اندیشیدن افراد را کاهش می‌دهد.